keka ku, kaku ka (sa filipino)
di ko hiningi, binigay mo lahat ng nasa akin, dahil sayo walang anumang maitatago sayo ang lahat ng bagay nalalaman mo. tanging ikaw lang ang may kalooban, may kakayanan, at puno ng kabutihan maraming bagay ang di ko maintindihan ngunit naniniwalang mayro’n kang dahilan. ngayong araw na puno ng kabalisahan, walang kayang lapitan kundi ang ‘yong harapan pusong tumatangis, bigyang kapayapaan at sa bawat oras wag mo sanang iiwanan. |
7 comments:
nays! :) a poet is born!
trying very hard po. hehe =) post ko kaya yung binigay ko sayo? bwahaha! ;)
pero sa totoong buhay, mas maganda pa rin yung sa kapampangan. mas malalim, mas captured ang drama, mas appropriate. ;)
onga, may point ka dyan.
mas nice yung kapampangan,
mas maganda pakinggan --
though di ko masyadong maintindihan ;)
(naks, rhyme-rhyme din yan :P )
very nyz poem! i like it in kapampangan, but i lyk it more in tagalog. kc tagalog ako eh!
te liz! wehehe. poet ka na din! ahihi ;)
kuya audie! salamat sa pagbisita. mag-blog ka na din kaya? ;)
hi, bashwell! yup, kapampangan yun ng sinabi mo. ;) pano mo nalaman? do you have kapampangan friends? :)
Post a Comment