Friday, May 20

keka ku, kaku ka (sa filipino)

di ko hiningi, binigay mo
lahat ng nasa akin, dahil sayo
walang anumang maitatago sayo
ang lahat ng bagay nalalaman mo.

tanging ikaw lang ang may kalooban,
may kakayanan, at puno ng kabutihan
maraming bagay ang di ko maintindihan
ngunit naniniwalang mayro’n kang dahilan.

ngayong araw na puno ng kabalisahan,
walang kayang lapitan kundi ang ‘yong harapan
pusong tumatangis, bigyang kapayapaan

at sa bawat oras wag mo sanang iiwanan.

7 comments:

sillyserious said...

nays! :) a poet is born!

Anonymous said...

trying very hard po. hehe =) post ko kaya yung binigay ko sayo? bwahaha! ;)

Anonymous said...

pero sa totoong buhay, mas maganda pa rin yung sa kapampangan. mas malalim, mas captured ang drama, mas appropriate. ;)

turkangel79 said...

onga, may point ka dyan.
mas nice yung kapampangan,
mas maganda pakinggan --
though di ko masyadong maintindihan ;)
(naks, rhyme-rhyme din yan :P )

Anonymous said...

very nyz poem! i like it in kapampangan, but i lyk it more in tagalog. kc tagalog ako eh!

Anonymous said...

te liz! wehehe. poet ka na din! ahihi ;)

kuya audie! salamat sa pagbisita. mag-blog ka na din kaya? ;)

gludsie said...

hi, bashwell! yup, kapampangan yun ng sinabi mo. ;) pano mo nalaman? do you have kapampangan friends? :)